Rudzisko

rowerowy blog

Info

Ten blog rowerowy prowadzi rudzisko z miasteczka Glinka/Kraków. Mam przejechane 19163.63 kilometrów w tym 295.03 w terenie. Jeżdżę z prędkością średnią 18.04 km/h i się wcale nie chwalę.
Więcej o mnie.

2013

2012

2011

2010

Znajomi

wszyscy znajomi(12)

Moje rowery

Cyco Fitness 14743 km

Czarna Stefanka 2627 km

Conquest 1526 km

Wykres roczny

Archiwum bloga

Wpisy archiwalne w kategorii

Wypady tu i ówdzie

Dystans całkowity:	3921.09 km (w terenie 135.81 km; 3.46%)
Czas w ruchu:	203:27
Średnia prędkość:	19.00 km/h
Maksymalna prędkość:	67.30 km/h
Suma podjazdów:	17232 m
Maks. tętno maksymalne:	194 (0 %)
Liczba aktywności:	62
Średnio na aktywność:	63.24 km i 3h 23m
Więcej statystyk

Dane wyjazdu:

49.65 km 0.00 km teren

03:13 h 15.44 km/h:

Maks. pr.:45.27 km/h

Temperatura:

HR max: (%)

HR avg: (%)

Podjazdy: m

Kalorie: kcal

Rower:Cyco Fitness

Tyniec, Lasek Wolski i zakupy

Wtorek, 5 marca 2013 · dodano: 06.03.2013 | Komentarze 0

Piękna pogoda, wstyd by było nie wykorzystać...

Pod opactwem w Tyńcu © rudzisko

Klasztor Kamedułów i winnica © rudzisko

Polną drogą © rudzisko

Klasztor Kamedułów, Kraków © rudzisko

Klasztor Kamedułów po raz kolejny © rudzisko

Kategoria Miasto, Pstryki, Wypady tu i ówdzie

Dane wyjazdu:

104.13 km 0.00 km teren

05:10 h 20.15 km/h:

Maks. pr.:36.33 km/h

Temperatura:

HR max: (%)

HR avg: (%)

Podjazdy: m

Kalorie: kcal

Rower:Czarna Stefanka

Wożąc się jak królowie....

Niedziela, 3 marca 2013 · dodano: 06.03.2013 | Komentarze 2

Po wczorajszej bytności na kopcu powzięliśmy jakże przebiegły plan: współdziałać z wiatrem i zdobyć Tarnów. Proste. I płaskie.
Oto nasz cel:

Tarnowski rynek © rudzisko

Ale od początku...
Rano obudziło nas słonko, więc wstaliśmy o 7 i czym prędzej wyjechaliśmy koło 10... Eh, ewidentnie należy przemyśleć naszą strategię porannej zbiórki...
Nim zdążyliśmy wyruszyć pogoda jest już mniej pogodna, natomiast zdecydowanie bardziej chmurna. Teoretycznie zgodnie z prognozami, jednak w Krakowie tak rzadko miewamy słoneczną pogodę, że nadzieja mocno tuszuje zaokienną aurę.

Pierwszy przystanek w Niepołomicach i choć miasteczko należy do jednych z bardziej przeze mnie lubianych w Małopolsce, zwiedzamy tylko Biedronkę celem nabycia prowiantu.

Droga, którą pierwotnie zamierzaliśmy przejechać puszczę, stanowi istne lodowisko w sutej wodnej polewie. Szczęściem jest alternatywa - asfaltowa, przejezdna i sucha.
Kierujemy się na Mikluszowice i Majkowice, licząc, że na dzielącej je rzece jest most, bo pomimo, że na widoku z satelity jego zarys jest widoczny, to żaden drogowytyczacz poprowadzić tamtędy naszej trasy nie chciał. Na miejscu okazuje się, że jest to wąska, acz bardzo długa, czerwono-żółta kładka z zawieszoną informacją, że rower należy przeprowadzić, bo wielki brat patrzy. No to idziemy i idziemy i idziemy. Bite 300 metrów długości i niecały metr szerokości.

Mijane wioski wyglądają dość bidnie, a wrażenie potęguje pogoda, która zaczyna nas dopieszczać drobnymi płatkami śniegu. Wiatr, który miał nas pchać, jakoś specjalnego przyspieszenia nie daje.

Zatrzymujemy się w Okulicach pod kościołem z drewnianą dzwonnicą. Obecny wygląd świątyni, klacysystyczny w formie, jest wynikiem projektu z połowy XXw, kiedy postanowiono wybudować nowy budynek w miejsce rozpadającej się budowli austriackiej. Choć sam kościół nie należy do wiekowych, w jego wnętrzu znajduje się XVII-wieczny obraz Matki Bożej oraz dzwon z tego samego okresu.

Kościół w Okulicach © rudzisko

Z Okulic ruszamy w stronę miejscowości Rudy-Rysie. Gdy tylko wjeżdżamy w las kończy się asfalt, a parszywa nawierzchnia błotno-lodowo-piaskowa funduje nam nielada atrakcję. Niebawem (z Biadolin do Łetowic) będziemy mieć powtórkę z rozrywki.

Kolejny kościół fotografujemy w Borzęcinie - rodzinnej miejscowości Słowimira Mrożka. Wioska należy do dosyć rozległych (mierzy 8 km), acz umiarkowanej urody:

Zabudowa Borzęcina © rudzisko

Kamień węgielny pod budowę obecnego kościoła położono w 1612 roku, jednak od tamtego czasu bryła świątyni była wielokrotnie odbudowywana (m.in. na skutek pożaru)i przekształcana (wieżę ukończono w 1922), czemu zawdzięcza eklektyczność formy i detali. Leżąc tuż nas wodami rzeki Uszawicy, kościół jest naprawdę malowniczy.

Kościół w Borzęcinie © rudzisko

W Bielczy natykamy się na kolejny eklektyczny kościółek, pochodzący z początków XX w.

Kościół w Bielczy © rudzisko

W okolicach Biadolin robimy drugi spożywczy przystanek, po czym Wielką Drogą Królewską kierujemy się na Łętowice.
Jadąc nią mieliśmy małą próbkę tego, jak wozili się królowie:

Wygibasy poprzez lasy... © rudzisko

Wreszcie docieramy do Tarnowa. Zawdzięczając to zapewne porze (i dnia i roku) oraz umiarkowanej pogodzie, miasto sprawia wrażenie nieco sennego. Chcąc zdążyć na pociąg o 17, robimy tylko kilka zdjęć na rynku, obiecując sobie, że będzie taki czas, kiedy Tarnów będzie pierwszym przystankiem na trasie i poświęcimy mu więcej czasu, zarówno fotograficznie, jak i historycznie.

Ratusz w Tarnowie © rudzisko

Rynek W Tarnowie © rudzisko

Tarnowskie podcienie © rudzisko

Tarnowskie detale © rudzisko

Tarnowski rynek © rudzisko

Kategoria >100, MAŁOPOLSKA, Pstryki, Wypady tu i ówdzie

Dane wyjazdu:

85.03 km 1.00 km teren

04:41 h 18.16 km/h:

Maks. pr.:54.39 km/h

Temperatura:6.0

HR max: (%)

HR avg: (%)

Podjazdy:787 m

Kalorie: kcal

Rower:Czarna Stefanka

Buro i ponuro (Brzesko-Czchów-Tropsztyn-Bochnia)

Wtorek, 5 lutego 2013 · dodano: 06.02.2013 | Komentarze 1

Trasa wymyślona przeze mnie, nico zmodyfikowana przez Stampera, aby uzupełnić dziury zaliczgminowe i bardziej mnie wymęczyć na podjazdach. Zdumiewające (a przede wszystkim męczące), jak szybko kondycja spada...

Wyruszamy do Brzeska pociągiem o 9:52. Po około 1,5h godziny w przesadnie ogrzewanym pociągu mamy wątpliwą przyjemność wysiąść wprost w lekką mżawkę, nie niepokojąc się tym zbytnio. Jeszcze.

Przejeżdżamy przez Brzesko (pomijając pałac i browar Goetzów - co koniecznie trzeba będzie nadrobić) i kierujemy się w stronę gminy Dębno. We wsi Jadowniki (należącej do kapituły najstarszych miast i miejscowości w Polsce) droga szybko zaczyna piąć się w górę, a dość strome podjazdy wieńczy wzgórze Bocheniec z klimatycznym kościółkiem św. Anny i bijącym źródełkiem tejże imienia. Jako ważne kiedyś tereny królewskie, tutejsze okolice słyną w podaniach i legendach. Prawdopodobne pochodzenie nazwy Jadowniki wiąże się z osadzaną tutaj przez piastów ludnością służebną, wytwarzającą jad bojowy (tak mówi wikipedia), ale znane są też dwa inne wyjaśnienia: jedno odnosi się do rycerza, będącego założycielem grodu, który (aby się tu osiedlić) musiał wyplenić jadowite węże z pobliskich lasów, drugie zaś do zbójeckiej bandy, napadającej na kupców zmierzających na Węgry, którzy okolicę nazwali "gniazdem jadowitych" (tak mówi strona jadowniki.pl). O ulokowaniu świątyni na wzgórzu, a nie w połowie drogi pomiędzy grodem warownym a osadą, jak to miano w planach zadecydowały ponoć same siły niebiańskie, przenosząc kilkakrotnie materiały z wyznaczonego miejsca na pobliski szczyt Bocheniec. Podobnie, jak Bochnia, wzgórze swą nazwę zawdzięcza złożom soli, której odłamy zwane były bochnami.

W okolicach Porąbki Uszewskiej robimy kilka zdjęć okolicznych wzgórz i kierujemy się dalej na południe. W miejscowości tej znajduje się majestatyczne sanktuarium, ładnie odcinające się na tle pagórkowatego krajobrazu, jednak jego sfocenie popsuły deszczowe krople. Następny przystanek wymuszam przy zaporze na Jeziorze Czchowskim, gdzie domagam się uzupełnienia kilokalorii potrzebnych do walki z wiatrem. W Czchowie pozostałością po zamku jest baszta wznosząca się na wzgórzu, jednak w obliczu burego nieba, zaszczycamy ją ledwie spojrzeniem. Droga prowadząca wzdłuż jeziora należy do bardziej ruchliwych i jazda nią jest dosyć męcząca (no chyba, że ktoś lubi). Szczęśliwie musimy przebyć nią tylko 3 km, aby dotrzeć do zamku Tropsztyn, a stamtąd poprowadzi nas już żółty szlak rowerowy w kierunku Wojakowej i Lipnicy Murowanej.

Zamek Tropsztyn nawet w obliczu tak mizernej pogody prezentuje się uroczo nad opasającym go z trzech stron Dunajcem - niestety, dla zwiedzających udostępniony jest jedynie w miesiącach wakacyjnych. Rekonstrukcja zamku nie wpłynęła bardzo szkodliwie na jego klimat, choć niewątpliwą ciekawostką jest lądowisko dla helikopterów, znajdujące się na dachu zamku.
W okolicach Podlesia popadam już w lekkie zwątpienie. Nie jedzie mi się najlepiej, jestem zupełnie nieodporna na boczny wiatr (nie można się schować za Mateuszem;)), za kompanów mam dwóch chłopaków jeżdżących dziennie prawie 10-krotność mojego dystansu...

Docieramy do Lipnicy Murowanej, gdzie nadzieję mieliśmy zobaczyć XV-wieczny kościółek drewniany wpisany na listę dziedzictwa UNESCO. Nie robimy zdjęć bez wątpienia uroczego ryneczku, bo zaczyna padać i już mamy odpuścić szukanie krytej gontem świątyni, ale że sama pojawia się przed naszymi oczyma, postanawiamy na chwilę podeń zawitać.
Kościółek zobaczyć można jedynie z przewodnikiem, więc nie pozostaje nam nic innego, jak tylko obejść dookoła i ruszyć w stronę Nowego Wiśnicza. Chwilę później pada już dość solidnie.

Pokonujemy kolejne kilometry w deszczu, a ja zastanawiam się, co za przyjemność spędzać dzień wolnych moknąc, męcząc się ponad siłę z wątłą nadzieją na zobaczenie czegokolwiek. Wreszcie docieramy do Nowego Wiśnicza, gdzie znajduje się zamek, który stanowczo w wieży powinien mieć jakąś uwięzioną księżniczkę z bardzo długim warkoczem:) Jako, że jadący z nami Krzysiek pierwszy raz miał okazję zawitać w te rejony postanawiamy wspiąć się na dziedziniec. Niestety i ten dziś dla nas nie stanie otworem. Będąc przed bramą wjazdową o godzinie 16:05 dowiadujemy się, że bramy otwarte są do 16...
No cóż... Pozostaje kierować się powoli na pociąg. Docieramy do Rzezawy (notabene kolejnej zaliczgminy), gdzie okazuje się, że do pociągu dzieli nas około 50 minut, które postanawiamy wykorzystać na dostanie się do Bochni. Tam też po małej zmyłce rozkładowej (pociąg odjeżdżał 15 minut wcześniej niż na wiszącym rozkładzie) wsiadamy w ciepły przedział, wypijamy resztki ciepłego napoju z termosu i próbujemy się osuszyć.

Kilka gniotów burodeszczopoglądowych:

Widok na Brzesko.. © rudzisko

Kościół św. Anny, Jadowniki Podgórne © rudzisko

Brzeskie krajobrazy © rudzisko

Brzeskie widoki © rudzisko

Kraojbraz pogórza Bocheńskiego © rudzisko

Cyklotowarzysze © rudzisko

Jezioro Czchowskie © rudzisko

Zamek Tropsztyn © rudzisko

Drewniany kościół św. Leonarda w Lipnicy Murowanej © rudzisko

Deszczowy widok na Lipnicę Murowaną © rudzisko

Wiśnicki zamek © rudzisko

Kategoria ARCHITEKTURA DREWNIANA, MAŁOPOLSKA, Pstryki, ZAMKI I PAŁACE, Wypady tu i ówdzie

Dane wyjazdu:

58.33 km 1.40 km teren

02:56 h 19.89 km/h:

Maks. pr.:41.50 km/h

Temperatura:-5.0

HR max: (%)

HR avg: (%)

Podjazdy:290 m

Kalorie: kcal

Rower:Czarna Stefanka

Po noże, rakiety:)

Czwartek, 17 stycznia 2013 · dodano: 17.01.2013 | Komentarze 1

Pogoda w małopolsce nie rozpieszcza, szaro buro i nijak :(. Wypadzik ze Stamperzyną.

Kudłacina... © rudzisko

Faliste pole... © rudzisko

Zimowy krajobaz © rudzisko

Kategoria Wypady tu i ówdzie, Pstryki

Dane wyjazdu:

47.59 km 10.30 km teren

02:59 h 15.95 km/h:

Maks. pr.:34.10 km/h

Temperatura:-9.0

HR max: (%)

HR avg: (%)

Podjazdy:201 m

Kalorie: kcal

Rower:Cyco Fitness

Śląskie błądzenie...

Sobota, 8 grudnia 2012 · dodano: 12.12.2012 | Komentarze 1

Stamper ustrzelił takie coś, ja nie strzelałam, bo nie wzięłam grubej amunicji ;-p.

Droga na zachód © stamper

Opis można znaleźć tutaj.

Kategoria Wypady tu i ówdzie

Dane wyjazdu:

89.54 km 10.60 km teren

04:46 h 18.78 km/h:

Maks. pr.:44.30 km/h

Temperatura:10.0

HR max: (%)

HR avg: (%)

Podjazdy:270 m

Kalorie: kcal

Rower:Czarna Stefanka

Niepołomicka puszcza

Poniedziałek, 26 listopada 2012 · dodano: 27.11.2012 | Komentarze 0

Plan był zupełnie inny - wstać skoro ciemność, wyjechać na wschód, a o 11 już siedzieć w pociągu do Krakowa. Z planami - jak powszechnie wiadomo - nie od dziś nam nie po drodze... Budzik o godzinie 4 został zbojkotowany przez Mateusza, który porzucił pomysł o wyjeździe do domu, po to, aby podjąć go na nowo 3,5 godziny później. Z momentem przyciśnięcia przycisku POWER wiadomo było, że przed 10 ciężko nam będzie wyjechać i tak też wyjeżdżamy kilka minut przed. Już od rana Mateusza pobolewa ścięgno i zamiast na Roztocze kieruje się ze mną w stronę Niepołomic.
W Grabiu zatrzymujemy się na kilka zdjęć:

Poranne mgiełki... © rudzisko

Wysokie napięcie... © rudzisko

Tuż przed Niepołomicami fotografujemy dość fotogeniczny most kolejowy:

Most kolejowy. © rudzisko

Polna dróżka © rudzisko

Widziane z daleka © rudzisko

Niepołomicki kościół p.w. Dziesięciu Tysięcy Męczenników © rudzisko

Zamek, Niepołomice © rudzisko

W zamkowej bramie © rudzisko

Dziedziniec zamku w Niepołomicach © rudzisko

Arkady niepołomickiego dziedzińca © rudzisko

Błazen na zamkowym dziedzińcu © rudzisko

Armatnie działo, Niepołomice © rudzisko

Niepołomice, widok na kościół Dziesięciu Tysięcy Męczenników © rudzisko

Niepołomice są naprawdę uroczym miesteczkiem, warto odwiedzić:) Chwilę później jesteśmy już w puszczy, którą przecinają miliony ścieżek.

W niepołomickiej puszczy © rudzisko

Ból kolana jest już tak uciążliwy, że postanawiamy pojechać do pobliskiego Kłaju na stację - jesteśmy przed czasem około 20 minut, po których upłynięciu czekamy kolejne 40 na nie nadjeżdżający pociąg. Porządnie wyziębieni zwracamy w kasie bilety i jedziemy dalej. W Szarowie zatrzymujemy się jeszcze na zdjęcia różowiącego się nieba, po czym ruszamy w stronę Krakowa.