Na hali...

Sobota, 15 września 2012 · dodano: 13.10.2012 | Komentarze 0

Poranne odwiedzenie starego miasta niweczy kiepska pogoda, więc postanawiamy zebrać się jak najszybciej i ruszyć w drogę. W obliczu jednej łazienki nie jest to łatwe, więc jeszcze na polu namiotowym jemy śniadanie i standardowo wyruszamy około 10. Kilka pierwszych kilometrów pokonujemy drogą numer 14 łączącą Sighisoarę z Sibiu, po czym odbijamy na północ. Na niebie wiszą nisko chmury i nie jest zbyt ciepło, jednak rozgrzewa nas mały podjazd od którego rozpoczynamy dzień.

Tuż za Sighisoarą © rudzisko

Taka sobie górka © rudzisko

Z powodu mało atrakcyjnej pogody nie zatrzymujemy się na zdjęcia, jednak wiatr koszmarnie wieje nam w twarz, więc kilometry przybywają powoli. Mijamy kolejne wioski, a droga malowniczo wije się wśród jabłoni i orzechowców.
Za Rigmani czeka nas bardziej stromy kawałek a później serpentynka w dół z pięknym widokiem na Mircerea Nirajului - małe, przyjemne miasteczko o madziarsko-saskiej przeszłości:

Mierculea Nirajului © rudzisko

Udokumentowane pisemnie wzmianki o miasteczku sięgają końca XVw., jednak w wyniku prac archeologicznych odkryto tu przedmioty świadczące o osadnictwie w czasach neolitycznych.
W sąsiedniej wiosce natykamy się na kordon młodych chłopaków, którzy konno i na wozach pokonują wioskę śpiewając ludowe przyśpiewki. Chwilę z nimi rozmawiamy, dowiadujemy się, że świętują dożynki, a chłopacy kosztują wina:) Nadal znajdujemy się na szeklerskiej ziemi, a mijane przez nas wioski w większości zamieszkane są przez Węgrów.

Transylwańskie dożynki, Valea © rudzisko

W ludowym stroju © rudzisko

Ze śpiewem na ustach i winem w dłoni © rudzisko

Czas ruszać dalej. Obieramy kierunek na północ, skracając nieco drogi. Mijamy pasterzy, którzy patrzą na nas lekkim niedowierzaniem, co za chwilę pojmujemy.
W Sambrias kończy się asfalt, a skrót okazuje się parszywą drogą, na którą wysypano okrągłe kamienie wielkości melonów. W dodatku zaczyna padać deszcz, co psuje efekt malowniczych wzgórz, między którymi kluczy trakt:

Tuż przed deszczem © rudzisko

Bardzo równa linia drzew © rudzisko

Stamper na parszywej drodze © rudzisko

Gdy dojeżdżamy do asfaltowej drogi deszcz pada już całkiem solidnie. Chwilę przeczekujemy na stacji benzynowej, jednak nie przestaje padać, więc jedziemy dalej. Wobec niesprzyjającej aury w Reghin odwiedzamy tylko supermarket, gdzie oblegają nas lokalni cyganie :(
Nocleg znajdujemy kilka kilometrów za Reghin na pasterskim polu. Robimy miotłę z konara i dowody niedawnej bytności owiec zostają uprzątnięte wystarczająco, aby rozbić namioty.